Senden Vazgecebilirmiyim HicBeni bazen arayip sormasandaSana arada bir kizsamdaSöyle sana küs kalabilirmiyim hicAramizda mesafeler olsadaYollar bizi ayirsadaSöyle seni unutabilirmiyim hicGözlerine bakip “Seni Seviyorum” diyemesemdeSana sarilip öpemesemdeBaskasina gönül verebilirmiyim hicGünlerim sensiz gecsedeHasretinden ölsemdeSöyle senden vaz gecebilirmiyim hic?

BIR GÜN gelir. Bir insani paylasmak için yaratildigini anlarsin.O insan yasamina girer, kalbine, düsüncelerine, diline girer.Her seyde onun iyiligi ve güzelligi için çirpinir durursun.Öyle bir savasa girersin ki o insan için.Çünkü kendini paylasmaz, sadece onu paylasmak istersin.Çünkü senin paylasimin söz konusu degildir. Bu aklina bile gelmez.O insani paylasmak için, o insan için göndermistir seni tanri.Ve sen dönüp dolasirsin o insanin kalp çemberinde, gönül evinde.Tek istedigin odur, ama bunu asla kendin için istemezsin;O insan için istersin. ve senin ugruna ölebilecegin o insan farkina varmaz senin.Sense görmezsin bunu. Aldirmazsin ona.Elinden geldigi kadar yasamaya çalisirsin o insani.O insan görmez seni. Görmez, görmez, görmez…Öyle çok görmez ki seni, birakip gitmek zorunda kalirsin onu.Farkina varmadigi gibi senin etrafinda olmani da garipser,senin onu yasamana engeller koyar. Seni ona terketmeye zorlar. her haliyle.Sen ölürsün. Ölüp ölüp dirilirsin o zaman. Kendinle savasim içindesindir.Ona en iyisini veremedigin için gücenirsin kendine.Tanri’ya yalvarirsin o insan için. Acilarini yüklenirsin o insanin.Ama o insan acilarini yüklendigini bilmez,kendi acilarinda bogulup daha çok aci verir sana.Ve o kadar çok kapar ki kapilarini sana sen onu birakmak zorunda kalirsin en nihayetinde.ve evet terketmek disinda birsey yoktur sana düsen. Bir seyin farkinda degilsindir.O insana veremeyisinde bogulup kahrolurken, o insan sana dönmeye baslamistir.Ve birgün terkedip gidersin onu.Belki de senin terkedip gittigin gün o seni aramaya baslamistir.Ve seni aradigi gün yaninda bulamadigi için kahrolur, kizar insanlara.“Iste sen de onlardansin. Sen de birakip gittin. hepiniz aynisiniz” deyip küser insanlara.Oysa durumu bu konuma getiren tek sey onun seni zamaninda görmemesi,gözlerini kapamasi ve seni yaninda istememesidir…Evet o insan terkedildigi için kahrolur ama bilmedigi sey gidenin,terkedenin beraberinde götürdügü kahirdir.Asil o giden senin mutlulugun olmadigi için nasil cebellesmektedir kendisiyle bilmezsin.Senin onu görmemen onun için ne acidir.Ve seni ardinda biraktigi için nasil aci çeker bilmezsin.Evet yalniz terkedilenler degil terkedenler de aci duyarlar…Hatta belki daha çok aci duyarlar.Ve sen sevgili… sen beni terketmeye mecbur ediyorsun.Öyle çok yorgun düstüm ki seni ararken.Evet hayatimi ve canimi koymustum senin yoluna.Sense dönüp gittin. Sustun.Seni paylasmak için gönderildigimi görmedin bile.Ben seni her halinle, her seyinle sevmistim. Ama biliyorum.Gidecegim. Beni bunu yapmak zorunda birakacaksin.Biz bir olmayacagiz. ve buna sen engel olmus olacaksin.Gidecegim ama sanma ki sensiz gidecegim.Seni kendimle birlikte götürecegim.Ve yasayacagim her animda senle olamadigim için aci duyacagim.Öylesi bir aci olacak ki bu, ölüp ölüp dirilecegim bunda.Ve sen bilmeyeceksin. Belki de sen içinde “O herkes gibiydi.Terketti beni” diyeceksin. ben seni terketmedim.Ben seni seninle biraktim yalnizca…Aci duyuyorum çünkü ben senin ikinci senin olamadim.Seninle olmayi beceremedim.Sendin bana kendini yasaklayan…Simdi sensiz ne mi yapacagim.Seni var oldugundan daha çok sevecegim.Evet vazgeçmeyecegim sevdamdan.Terketmis olsam bile, birakip gitsem bile vazgeçmeyecegim…Biz bir olamayacagiz biliyorum. Çünkü bunu istemiyorsun…ÖYLEYSE GIDIYORUM BEN…GIDIYORUM…
__________________

BİR DAMLA SEVGİİİİİİİİİİİ………………

Bulunduğum mekan neresi olursa olsun farketmiyor… Otobüste, çalışma masamda, bağdaş kurarak oturduğum yer soframda boynum hep sola doğru eyiliyor, bilinçsiz bir bilinçle… Sanki yanımda sen varsın da, omzuna yaslanıp dinlendiriyorum, o huzur bilmez ruhumu…Çölde kalmış bir insana verilen bir damla su onun için ne kadar gerekliyse, bir damla sevgi gerekliydi bana da…Yorulduğum da başımı omzuna koyacağım, ağladığım da gözyaşlarımı silecek, şefkatiyle koruyup kollayacak, çocukca inatlaşmalarımı anlayacak ve masumluğumdan dolayı beni yargılamayacak, bir damla sevgi…Bunca zamandır inatla senden istediğim neydi, biliyor musun???Ne para, ne pul, ne de bir dünya nimeti!Sen de dünyalar kadar olduğunu bildiğim SEVGİYDİ SADECE…Bulunduğum mekan neresi olursa olsun farketmiyor… Otobüste, çalışma masamda, bağdaş kurarak oturduğum yer soframda, boynum hep sola doğru eyiliyor, bilinçsiz bir bilinçle… Sanki yanımda sen varsın da, omzuna yaslanıp dinlendiriyorum, o huzur bilmez ruhumu…Masum bir serseri çocuk var ruhumda, tek senle mutlu olacağına inanan, tek sendeki sevgiye aç!!! İnat ediyor, ayak diriyor ve tek ama tek seni özlüyor!!!Sayfalarca bağırıyor; SEVGİ, AŞK diye ama bir tek sana duyurumuyor sesini, o çocuk inatçılığıyla!…Bazen de yorularak, sayfalarca susuyor, senin suskunluğuna yenilerek,,,Seni yazıyorum her yere… Dağa, taşa, toprağa, yağmura, suya, rüzgara, bembeyaz sayfalara… Ama bir tek sana yazmıyorum, bunca özleminle doluyken!!! Bilmediğin bir dilde sana yazıyorum, belki de…Günün olmadık bir saatinde, sevgiye acıkıyor yüreğim…Oturup kağıtla dertleşiyorum!!!…İSTEDİĞİM BİR DAMLA SEVGİYDİ SADECE DİYEREK!…BİR DAMLA SEVGİİİİİİİİİİİ………………

sevgilime

Kimilerinin şımarıkça ağzına doldu,Kimileri ağzına almaz oldu.Bazen söyleyen sevgiyi bilmezdi,Bazende söylenen sevgiyi hak etmezdi.Ama ben sana ‘’sevgilim” diyorumduya, duyadoya, doya,bağıra, bağıra,Sımsıcaklığımdan daha bir sıcağım sanaSenden daha vahşiyim düşmanınaBenimlesin, benim içinsin, bende senin için…Sevgilim diyorum sana,kelimenin manasını bile, bile,sindire, sindirebağıra, bağıra,SevgilimsinSeni deli gibi seviyorum,Ve biliyorum,Bu sevgiye ancak sen layıksın,Sevgilimsin,Ve sen ancak böyle sevilirsin…